Fable Wiki
Advertisement

Demoniczne wrota[1] – magiczne wrota, na które można natknąć się w każdym zakątku Albionu.

Charakterystyka[]

Stworzone zostały przed wiekami, w czasach Starego Królestwa, do strzeżenia skarbów. Żeby przez nie przejść i zdobyć strzeżone przez nie dobra, należy uprzednio wykonać zadanie wymyślone bezpośrednio przez wrota. Zadaniem takim może być w zasadzie cokolwiek – od udzielenia odpowiedzi na zagadkę, poprzez walkę ze strażnikami, po wykonanie jakiejś czynności. Za każdymi demonicznymi wrotami poza skarbem znajduje się wyjątkowy obszar. Niektóre demoniczne wrota, jak chociażby te spotykane w Fable II, skrywają za sobą domy, w których można mieszkać. Wrota stanowią jedną z pozostałości po starożytnych, podobnie jak gargulce czy figury wyrazu, jednak w odróżnieniu od tych ostatnich, posiadają wyjątkowe osobowości. Jedne potrafią być stosunkowo mało inteligentne, posługując się niegramatycznymi konstrukcjami, podczas gdy inne uważają się za wyrafinowane albo mówią wierszem. Nie wiadomo jednak, czy wrota zyskały osobowość w momencie stworzenia, czy nabyły ją przez wieki. Niektóre demoniczne wrota twierdzą, że w przeszłości byli ludźmi.

W Fable i Zapomnianych opowieściach mają wygląd łysych, ale sprawiających wrażenie silnych mężczyzn z długą brodą. W Fable II i Fable III nadano im bardziej inteligentny wygląd, z dokładnie wypielęgnowanymi brodami i włosami na głowie.

Natura[]

Większość demonicznych wrót – o ile nie wszystkie – sprawia wrażenie, jakby byli ludźmi, na których rzucono klątwę. Wrota przy cmentarzu w Bowerstone twierdzą, że kiedyś były człowiekiem i wciąż tęsknią za mięsem. Te w Oakfield twierdzą, że mają złamane serce, przy jeziorze Bower, że były największym dramatopisarzem Albionu, w Wraithmarsh, że były aktorem, a w Bloodstone – że muzykiem. Demoniczne wrota są najprawdopodobniej sztucznymi tworami, jako że te w Oakfield, skrywające domostwo, najwyraźniej zostały stworzone przez potężnego użytkownika woli, a te w ogrodach Fairfax przez pierwszego archonta.

Wszystkie takie konstrukcje są niezwykle „długowieczne”, przykładowo te w Rookridge mówią, że istnieją w tym miejscu od tysiącleci. Wrota w ogrodach Fairfax, jako stworzone przez pierwszego archonta, są prawdopodobnie jeszcze starsze, a te w Oakfield twierdzą, że w domostwie, które skrywają, swoje ostatnie dni życia spędził Bohater z Dębowej Doliny, wobec czego mają co najmniej kilkaset lat.

Każde demoniczne wrota posiadają określone wymagania, które należy spełnić, żeby się otworzyły, nawet jeżeli nie chcą tego robić, tak jak chociażby te w Brightwood. Wymyślają Bohaterowi niedorzeczne zadania, mając nadzieję, że zniechęcą go do zabrania strzeżonych przez nie skarbów. Jedyne wrota, które uparcie odmawiają otwarcia się, to te w ogrodach Fairfax, twierdzące, że są pierwszymi, oraz w punkcie obserwacyjny, rzekomo będące „pierwotnymi”. Żeby je otworzyć, należy najpierw spełnić ściśle określone warunki.

Niektóre wrota narzekają, że kiedyś strzegły wielkich skarbów, co oznacza, że są świadome tego, czego strzegą, jak również że zostały już kiedyś rozszabrowane. Wszystkie wrota, które otwierają bohaterowie, pozostają otwarte i nie wiadomo, kiedy się zamykają i jak następuje ewentualna wymiana skarbu. Wyjątkami są jedynie wrota w punkcie widokowym, które zamykają się po wyjściu, i w Wraithmarsh, które kilkaset lat wcześniej były wrotami w Kurhanach, co oznacza, że w pewnym momencie musiały się zamknąć. Wrota z Wraithmarsh i Dębowej Doliny, chociaż znajdują się w tym samym miejscu, mają jednak zupełnie inną osobowość.

Kiedy Bohaterowi w końcu uda się otworzyć wrota Fairfaksa, stwierdzają one, że pozostałe prawdopodobnie świetnie się bawią bez nich, wobec czego postanawiają do nich dołączyć, żeby zepsuć im zabawę. Może to wskazywać, że świadomość wszystkich otwartych wrót wraca do tego samego miejsca, a może nawet przeklęci wracają do swojej pierwotnej formy.

W Fable III za wrotami w Dolinie Mistpeak znaleźć można dom spokojnej starości dla emerytowanych demonicznych wrót. Znajdują się wśród nich m.in. wrota z Brightwood, które opowiadają o krokach, jakie podjął Bohater z Bowerstone, żeby je otworzyć.

Zobacz też[]

Przypisy

  1. W polskiej wersji Zapomnianych opowieści nazywane demonicznymi drzwiami, tłumaczenie zmieniło się w Fable II wraz ze zmianą wydawcy gier i studia tłumaczeniowego.
Advertisement